Në oborrin e Shtëpisë së Kulturës në Skenderaj qëndron shtatorja e Leotrim Ahmetit, një djalë vetëm 7 vjeç që humbi jetën gjatë luftës në Kosovë më 1998. Leotrimi, i plagosur nga granatimi i shtëpisë së tij në fshatin Rezallë, u nda nga jeta në spitalin ushtarak të Gradicës, ndërsa tetë muaj më vonë edhe babai i tij, Malush Ahmeti, ra dëshmor si pjesëtar i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Fjalët prekëse të Leotrimit – “Oj nanë, kqyr se edhe unë kam diçka në bark” – mbeten të skalitura në kujtesën e çdo shqiptari si simbol i pafajësisë së coptuar nga lufta. Kjo shtatore nuk është vetëm për Leotrimin, por përfaqëson mbi 1400 fëmijë që humbën jetën gjatë luftës dhe është një përkujtimore e fuqishme që ngre zërin për ata që nuk patën mundësi të flasin. Vizitorët që ndalen këtu përballen me një pjesë të dhimbshme të historisë së Kosovës dhe kujtojnë e nderojnë fëmijërinë që u pre në mes për hir të lirisë.